Öğretmen sınıfa girer, ve çocuklara :
 
- Yarın, herkes  2 kg patates  ve bir çuvalla okula gelecek.. bir çalışma yapacağız.
Çocuklar, anlamını çözemeseler de, ertesi günü patatesler ve çuvallarıyla okula gelirler.
 Aslında merak içindedirler.
 
Öğretmen çocuklara döner :
-  Hayatınızda küs , kırgın, öfkeli kişilerin listesini çıkarın. Sonra, o isimleri, her bir patatesin üstüne yazın.
 
Çocuklar, sonucun nereye gideceğini anlamasalar da, denileni yapar.
Kimilerinin patatesleri daha az..diğerlerinin daha çoktur.
 
Ve öğretmen , devam eder :
- Bu çuvalları, nereye gidersiniz gidin sırtınızda taşıyacaksınız. Hatta yatakta bile, yanınızdan ayırmayacaksını z.
 
Bir kaç gün sonra, çocuklar bu yükten sıkılmaya başlamıştır.
 
Çünkü patatesler filizlenmeye, kötü kokular yaymaya başlamıştır. Bir de, o küçücük bedenlerine çuval ağır gelmiştir.
Öğretmenlerine  "Bu yükten ne zaman kurtulacağız.. .."??
 
 Öğretmen amacına ulaşmış olmanın mutluluğuyla şöyle cevaplar :
-  NE ZAMAN  Kİ,  SİZ O İNSANLARI  BAĞIŞLAYACAKSINIZ ..O ÇUVALDAN ÖZGÜR OLACAKSINIZ.
 
Öfke, kırgınlık, kızgınlık, dargınlık, bağışlayamama duyguları, yüreğinizde işte böyle ağır yükler bırakır.
O duyguyu besledikçe ve  taşıdıkça  RUHUNUZ DA KÖTÜ  KOKULAR SAÇAR.. ve hayatta mutluluk, huzur ve sağlık içinde ilerlemenize engel olur....
 
  Çuvaldaki kokuşmuş patatesleri bırakmaya, özgürleşmeye ne dersiniz ??